سال ۱۱۷ هجری قمری
| ۳ - قرن ۲ هجری قمری - ۱ | |
| امامت | |
|---|---|
|
امام جعفر صادق (ع) (دوره امامت: ۳۴ سال (۱۱۴ تا ۱۴۸ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| بنی‌امیه در عراق | هشام بن عبدالملک |
| وفات‌ها | |
| فاطمه دختر امام علی(ع) | |
| فاطمه دختر امام حسین(ع) | |
| سکینه دختر امام حسین | |
سال ۱۱۷ هجری قمری با امامت ششمین امام شیعیان، امام صادق(ع) و همچنین با خلافت هشام بن عبد الملک، دهمین خلیفه از خلفای بنی‌امیه، مصادف است. اولین روز این سال با دوشنبه، ۱۴ بهمن سال ۱۱۳ هجری شمسی و همچنین با دوشنبه، ۴ فوریه سال ۷۳۵ میلادی مصادف است.
از مهمترین رویدادهای این سال، وفات فاطمه دختر امام علی(ع)، فاطمه و سکینه دختران امام حسین(ع) است.
معرفی
سال ۱۱۷ هجری قمری با امامت ششمین امام شیعیان، امام صادق(ع) و همچنین با خلافت هشام بن عبدالملک، دهمین خلیفه از خلفای بنی‌امیه، مصادف است. اولین روز این سال با روز دوشنبه، ۱۴ بهمن سال ۱۱۳ هجری شمسی و همچنین با روز دوشنبه، ۴ فوریه سال ۷۳۵ میلادی مصادف است.
رویدادها
برخی از مهمترین رویدادهای سال ۱۱۷ق عبارتند از:
- درگذشت فاطمه دختر امام علی(ع)، از اسیران و گزارشگران واقعه کربلا و از راویان حدیث. وی از جمله راویان حدیث منزلت و حدیث رد شمس است.
- درگذشت فاطمه دختر امام حسین(ع). او دختر امام حسین(ع) و ام اسحاق و همسر حسن مُثَنّی و از اسیران کربلا بود.
- درگذشت سُکَیْنِه دختر امام حسین(ع) در روز پنجم ربیع‌الاول در مدینه. بنا به نقلی، در قبرستان بقیع دفن شد و بنابه نقل دیگر، جنازه او به دمشق انتقال یافت و در همان جا دفن شد.
- ولادت «ابو عمر حفص بن غیاث نخعی کوفی» محدّث و قاضی کوفه وی از شاگردان امام صادق(ع) در عصر هارون‌الرشید بود و حدود ۱۷۰ روایت از امام صادق(ع) گردآوری کرده است و رجال‌شناسان امامی، با استناد به کلام شیخ‌طوسی که گفته است اصحاب ما به اخبار حفص‌بن غیاث عمل کرده‌اند، او را موثق شمرده‌اند.
- وفات «ابو بکر محمد بن عمرو بن حزم»، از محدثان تابعین، قاضی و والی مدینه در دوره خلافت مروانیان بنا به نقل تاریخی، هنگامی که ابوبکر از طرف عمر بن عبدالعزیز ولایت مدینه را داشت، به فرمان او، فدک را به اولاد حضرت فاطمه (س) باز گرداند. نیز به منظور حفظ آثار و سنن نبوی از سوی عمر بن عبدالعزیز مأمور جمع آوری احادیث پیامبر(ص) شد. در منابع از ابوبکر به عنوان فردی زاهد یاد شده و درباره پارسایی او حکایاتی آمده است. سال وفات او، سال ۱۲۰ق، ۱۲۶ق و ۱۳۰ق نیز نقل شده است.
- امارت «مروان بن محمد» بر ارمینیه و آذربایجان از طرف هشام بن عبد الملک
- وفات «عمر بن حکم»، از راویان ثقه و مورد اطمینان، کنیه او اباحفص بود.
- وفات «عبد الله بن ابی ملیکه» در مکه او از راویان و قاضی طائف بوده و از افرادی مانند ابن‌عباس، عایشه و «عقبة ابن حارث»، روایت نقل کرده است.
- وفات «عبد الله بن ابی زکریاء خزاعی» از علمای دمشق
- دستگیری داعیان بنی‌عباس در خراسان توسط اسد بن عبدالله و قتل برخی و شکنجه و حبس برخی دیگر
- انتصاب «محمد بن هشام» به فرمانروایی مکه، طائف و مدینه از طرف هشام بن عبد الملک.
پانویس
- ↑ محسن، اعیان الشیعه، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۶۵۰.
- ↑ ابن‌عبری، تاریخ مختصر الدول، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۱۶؛ کلیفورد، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۸.
- ↑
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۱۰۷.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۴، ص۸۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۷۰، ص۳۵.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۷۰، ص۳۵ و۳۶.
- ↑ قمی، وقایع الأیام، نشر نور مطاف، ج۱، ص۳۰۹.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج ۲، ص۲۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۷۰، ص۱۶.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج ۲، ص۱۲۱.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۱۰۷.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ قمی، وقایع الأیام، نشر نور مطاف، ج۱، ص۳۰۹.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۷.
- ↑ ابن‌طولون، الائمة الإثنا عشر، شریف رضی، ج۱، ص۷۲.
- ↑ ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۹۵.
- ↑ خویی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ج۷، ص۱۵۸.
- ↑ ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۹۵.
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۷۸
- ↑ ابن سعد،الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۳۸۷.
- ↑ فسوی، المعرفه و التاریخ، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۴۳۷-۴۳۸؛ابن جوزی، صفةالصفوة، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۳۲.
- ↑ ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۹۵.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۱۰۷.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۵، ص۲۱۴.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۶، ص۲۴.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۶، ص۲۴.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰، ج۶، ص۲۴.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۱۰۷.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۱۰۷.
منابع
- ابن ابی الحدید، عبدالحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغه، قم، مکتبة آیت‌الله المرعشی النجفی، بی‌تا.
- ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر - دار بیروت، چاپ اول، ۱۳۸۵ق.
- ابن جوزی، عبدالرحمن، صفةالصفوة، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۲۹ق.
- ابن‌سعد، الطبقات‌الکبری، بیروت، دار الكتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- ابن‌طولون، محمد بن علی، الائمة الإثنا عشر، قم، الشریف الرضی، بی‌تا.
- ابن‌عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصر الدول، بیروت، دارالمشرق، چاپ سوم، ۱۹۹۲م.
- ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
- امین، سید محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دار التعارف للمطبوعات ۱۴۰۲ق.
- ، سایت باحساب، تاریخ بازدید: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ش.
- خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، بی‌تا.
- شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ‌الطبری: تاریخ الأمم و الملوك، بیروت، دارالتراث، بی‌تا.
- فسوی، یعقوب بن سفیان، المعرفه و التاریخ، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
- قمی، شیخ عباس، وقایع الأیام، تصحیح محسن صادقی و عباسعلی مردی، قم، نور مطاف، بی‌تا.
- کلیفورد، باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران، ۱۳۸۱ش.
رده: